Kalian Sams: Niets is onmogelijk!

Wednesday 01 October 2014

De eerste die ik mocht interviewen is Kalian Sams. Aangezien ik een groot honkbalfan ben, ging ik op zoek naar een ‘Dutchie’ die het goed doet in het buitenland. Na wat googlen en tot de ontdekking komen dat er aardig wat ‘Dutchies’ (ook veel Caribische spelers) in het honkbalwereldje zitten, stuitte ik op Kalian. Een Nederlander waar we trots op mogen zijn, vanwege zijn prestaties. Ready to go Dutch?!

 

Nog gefeliciteerd met jullie titel ‘Europees Kampioen 2014’! Jullie bleken onverslagen te zijn, want jullie hebben alle wedstrijden tijdens het Europees Kampioenschap gewonnen. Wat een geweldige prestatie!  

 

Laten we bij het begin beginnen. Wat wilde je worden toen je klein was?
Toen ik in groep 3 zat wilde ik straaljager piloot worden of politieagent. Maar dat was eigenlijk omdat iedereen om me heen dat ook wilde worden. Op de middelbare school is dat veranderd in prof honkballer. Ik ben namelijk, toen ik ongeveer 9 jaar was, begonnen met honkbal. Daarvoor zat ik op voetbal en taekwando.

Waarom ben je op je 9e begonnen met honkbal?
Mijn buurman, Lou Halkema, was een bekende honkballer. Ik ben een keer met hem naar het strand gegaan. Daar hebben we staan overgooien en toen werd ik helemaal enthousiast. Eenmaal thuis heb ik het mijn broer verteld en die wilde ook gelijk. De buurman heeft ons toen 2 handschoenen en een bal gegeven en zei:’Als jullie 100x kunnen overgooien zonder de bal te laten vallen, dan krijgen jullie een nieuwe bal’. Mijn broer Shirvan en ik zijn vanaf dat moment iedere dag gaan trainen. Als de bal viel, werden we boos. Dus wij trainen, trainen, trainen en eindelijk op de 3e dag was het ons gelukt. We hebben staan springen van blijdschap! En natuurlijk meteen naar de buurman gerend om het te vertellen. We hebben zoals beloofd een nieuwe bal van hem gekregen en zijn daarna gewoon doorgegaan met trainen. We werden steeds beter.

En heb je je toen ingeschreven bij een honkbalvereniging?
Nee, Claudio Rombolini (toen coach bij ADO) die zag mij en mijn broer op straat overgooien en kwam naar ons toe. Hij vroeg of we bij ADO wilde komen spelen. Nadat we het aan onze moeder hadden gevraagd en zij toestemming had gegeven, zijn we gaan trainen. We vonden het leuk, hebben ons ingeschreven en zo is het begonnen. Mijn broer die honkbalt inmiddels al een tijdje niet meer.

 

Wanneer kreeg je door dat je goed was?
Dat ging eigenlijk best snel. Ik was steeds de jongste speler in het team. Toen ik 2 jaar bij ADO honkbalde, werd ik geselecteerd om in de selectie van regio Den Haag te spelen. Rond mijn 11e was het echt te zien dat ik talent had voor honkbal.

Wie was je idool?
Een van mijn idolen was Andruw Jones. Hij was goed en kwam van Curacao! Ken Griffey Jr. daar keek ik ook heel erg tegenop, vooral zijn manier van spelen. En ze zijn beide outfielders. Net als ik nu. (In de jeugd speel je nog overal. Toen was ik ook nog wel pitcher en korte stop)
 

Ben je geworden wat je wilde worden?
Jazeker! Ik wilde prof honkballer worden en dat is me gelukt. 

 

Waarom is het jou gelukt?
Ik denk dat dat komt, omdat ik altijd in mezelf geloofde. Ik was heel gedreven en had wilskracht om het te bereiken. Ik ging ook extra trainen, informatie opzoeken op het internet, filmpjes van honkbal bekijken. Ik heb er ook het een en ander voor moeten laten hoor. Terwijl mijn vrienden uit gingen, lag mijn focus bij mijn droom. Natuurlijk is de goede support van mijn familie ook erg belangrijk geweest. Mijn vader zei altijd: Niks is onmogelijk. Dat heb ik echt van hem.

Hoe ben je uiteindelijk professioneel honkballer geworden?
Op mijn 16e wilde ik graag naar College school in Amerika. Ik vertelde dat aan mijn moeder, maar die kon het niet betalen. Ik zei tegen haar dat ze zich daar niet druk over hoefde te maken. Dat ik wel een manier zou vinden om het zelf te doen. Ondertussen was ik nog elke dag aan het trainen met mijn vader. Dat heeft geholpen, want toen ik 19 was, speelde ik al voor het Nederlandse team. Op een dag zaten daar 4 Amerikaanse scouts van de clubs San Francisco Giants, Minnesota Twins, Philladelphia Phillies en Seattle Mariners. Wat dan de procedure is, is dat de coach dat bij je meldt. Je gaat dan gewoon trainen en de scouts kijken of je potentie hebt. Ik heb toen uiteindelijk gekozen voor de Seattle Mariners, omdat mijn beste vriend, wijlen Gregory Halman, daar ook speelde. Ik heb daar uiteindelijk 6 jaar als outfielder gespeeld.

Inmiddels speel je niet meer bij de Seattle Mariners. Waarom niet?
Op een gegeven moment was er geen plek meer voor mij. De club had een andere visie en ik kreeg te weinig speeltijd. Ze hebben me toen een release gegeven. Mijn agent ging op zoek naar een andere club. Ik heb toen 1 ½ week in een hotel gewacht op een verlossend telefoontje. Met als risico dat mijn visum verliep. Op het nippertje kwam San Diego Padres om de hoek kijken en daar heb ik uiteindelijk in de AA-league 2 ½ maand goed gespeeld. Toen ik naar de triple A ging, kwam ik op de bank te zitten door een nieuwe aankoop van de Yankees. Mijn agent heeft toen een release aangevraagd, omdat ik erg ongelukkig werd van het feit dat ik niet speelde. Ik heb daarna nog bij Camden Riversharks en Texas Rangers gespeeld.

Waar zou je op dit moment het liefst willen spelen?
Ik heb een te gekke tijd gehad in Taiwan. Ik heb daar afgelopen maanden in de Popcorn League met veel plezier voor Topco Scientific Falcons gespeeld. We hebben in augustus de eerste kampioenschap in de Popcorn league van Taiwan gewonnen wat een ervaring was om nooit te vergeten.  Japan lijkt me ook heel erg leuk om daar te mogen spelen. Het seizoen is daar langer (van februari – oktober) en ik heb er al een keer eerder gespeeld tijdens de World Baseball Classics met het Nederlandse team (http://youtu.be/NEQpahp-FeU WBC Cuba - Nederland; Waar Kalian de winnende punt binnenhaalt).  Met het Nederlands team zijn we vorige week (21-09-2014) in Tjechie tijdens het Europees Kampioenschap, na 4 jaar, weer eindelijk Europees Kampioen geworden. Wat een ontlading was. (zie youtube link) En op dit moment speel ik bij Neptunus voor de Holland Series 2014. 

 

Ben je veranderd?
Nee, ik zal sowieso nooit veranderen als persoon. Ik heb wel heel veel geleerd. Ik was op mijn 19e voor het eerst op mezelf aangewezen. Ver van mijn vertrouwde omgeving, mijn familie en dan merken dat honkbal eigenlijk een hele zakelijke wereld is. Dat het niet alleen maar gaat om je prestaties, maar ook om wie jou kent en je iets gunt. Dat zorgt er nog weleens voor dat je het plezier van het ongedwongen spelen, zoals vroeger, mist.

 

Heb je tips voor jongeren die professioneel honkballer willen worden?
Nou dat ze in eerste instantie moeten beseffen, dat als ze dit echt willen doen, ze er veel voor moeten opgeven. Prioriteit stellen op wat je wilt bereiken. Dat je er echt voor moet gaan. Focus! Geef de dingen op die je ervan weerhouden om je goal te bereiken. Meisjes en uitgaan kan altijd nog. En zoek vooral de dingen op in jezelf die je beter kunnen maken, wees eerlijk naar jezelf toe, verdiep je erin en probeer jezelf altijd te verbeteren. 

Ken je andere ‘goalgetters’ in de honkbalwereld?
Roger Bernardina (LA Dodgers, USA), Loek van Mill (Tohoku Rakuten Golden Eagles, Japan), Nick Urbanus (Texas Rangers, USA) & wijlen Gregory Hallman (Mijn beste vriend & de talentvolle honkballer waar ik mee speelde in het Nederlandse team en ook bij de Seattle Mariners. Hij is helaas overleden in 2012).

Heb je nog doelen?
Jazeker! Ik zou nog heel graag in Japan of Amerika in de Major League willen spelen. En ik wil graag met kids werken. Ze trainen, mijn ervaringen delen en ze hopelijk te inspireren.
 

Waar is Kalian over 10 jaar?
Hmm.. lastig! Ik leef nooit vooruit. Misschien speel ik dan wel ergens in Japan of heb ik mijn eigen opleidingsproject voor kids. Ik weet wel dat ik in ieder geval iets met honkbal doe.
 

Tot slot, wat is jouw levensmotto?
Niks is onmogelijk, als je er maar voor werkt. Put in the work! En twijfel nooit aan jezelf!

 

Facebook: Samsclub
Twitter: Sirkaliansams

Instagram: Sirkaliansams
Youtube: 
http://youtu.be/ddgLuPpUA2Y  (Taiwan)
http://youtu.be/f7h2tDeojAw  (Taiwan)
http://youtu.be/NEQpahp-FeU (WBC Cuba-Ned)
http://youtu.be/S4XnXeFOlko (EK 2014 -finale Ned-Ita)

‹ Back to blog